Pomimo tak nieciekawej aparycji, za Gabrielem  D’Annunziem kobiety szalały. Jego charyzma, energia i twórcza osobowość usuwały w głęboki cień niedociągnięcia urody.

D’Annunzio kochał seks, kobiety, luksus, życie ponad stan i ekstrawagancję. W 1927 r. zapozował nawet po nagu na okładce Novella (dzisiejsza Novella 2000), wyprzedzając modę na goliznę w czasopismach. Wymyślił niektóre wyrazy w jęz. włoskim, np. tramezzino – popularna dziś, szczególnie w barach, trójkątna kanapka. Zaprojektował własną linię perfum itd.

„Gdy pan D’Annunzio mówi, wydaje się, że opowiada sekret, nawet gdy wypowiada banalne dzień dobry” – entuzjazmowała się córka słynnego kompozytora Piera Mascagniego.

Oprócz kobiet D’Annunzio kochał politykę i… wojnę. W wieku 52 lat otrzymał patent lotnika i latał podczas I wojny św. na ciężkich bombowcach. W 1918 r. pisarz był inicjatorem propagandowego lotu nad Wiedniem, tj. nad ówczesną stolicą wrogich Austro-Węgier, podczas którego zrzucono ponad 400 tys. ulotek, w tym 50 tys. jego autorstwa, wzywających  Austriaków do zakończenia wojny:

„Wiedeńczycy! Poznajcie Włochów! Gdybyśmy chcieli, moglibyśmy rzucić całe tony bomb na wasze miasto, a my przesyłamy wam tylko pozdrowienie trójbarwnej wolności. My, Włosi, wojny nie toczymy z obywatelami, dziećmi, starcami i kobietami. Toczymy wojnę z waszym rządem…  z waszym ślepym, upartym, okrutnym rządem (…). Wiedeńczycy! Mówią żeście inteligentni. Ale odkąd przywdzialiście mundur pruski, spadliście na poziom pruskiego grubianina, a cały świat zwrócił się przeciw wam…”.

W 1919 r. odważny D’Annunzio rzucił się w inną przygodę. Dowodząc własnym nieregularnym wojskiem, zajął sporne miasto Fiume (dziś Rijeka w Chorwacji) i sam ogłosił się dyktatorem. Przez 15 miesięcy rządził jako Duce, aż ówczesny rząd włoski zadał kres jego przygodzie.

Gdy wkrótce zapanował we Włoszech faszyzm, pisarz cieszył się statusem ikony patriotyzmu, a wiele jego myśli, rytuałów i idei  (np. salut rzymski przejęty od staroż. Rzymian, czy też koncepcja wskrzeszenia Imperium Rzymskiego) podzielał i kopiował Mussolini.

Drogi Mussoliniego i D’Annunzia rozeszły się, gdy pisarz opowiedział się przeciw zbliżeniu faszystowskich Włoch do nazistowskiego reżimu Hitlera, którego określał jako „okrutnego pajaca”.

Dzisiaj można zwiedzać w Gardone Riviera, nad jeziorem Garda, Vittoriale degli Italiani (sanktuarium zwycięstwa Włochów – na zdjęciu), tj. kompleks zabytkowy z luksusową willą, w której D’Annunzio, autor słynnego „Triumfu śmierci” przeżył od 1921 do swej śmierci, i z mauzoleum pisarza.